در اين اختراع سنتز ماده دي¬ايزو دسيل سديم سولفوسوكسينات با موفقيت در دو مرحله استري شدن و سولفونه شدن با راندمان بالا انجام شده است. در مرحله اول ايزودكانل، مالئيك انيدريد و كاتاليزور اسيدي پاراتولوئن سولفونيك اسيد را در حضور حلال آروماتيك در دما و درصدهاي مولي مشخص تركيب نموده تا با آبگيري واكنش طي زمان مشخص، واكنش استري شدن پيش رود. به منظور خروج آب از سيستم راههاي مختلفي ازجمله استفاده از خلاء، استفاده از نيتروژن و همچنين استفاده از حلال وجود دارد. با توجه به اينكه هدف تهيه تركيب دي¬استري مي¬باشد، به منظور جلوگيري از تشكيل ايزومرهاي مونواستر، دقت در انتخاب دما و تركيب درصد مواد اوليه بسيار حائز اهميت است. بعد از اتمام زمان واكنش مخلوط حاصل خنثي شده و 2 مرحله با آب مقطر شستشو داده مي¬شود. در انتهاي واكنش مرحله اول، خالص سازي مخلوط اسيدي حاصل انجام شده و مواد اوليه واكنش نكرده از محيط خارج مي¬گردد. در مرحله سولفونه شدن دي¬ايزودسيل مالئات (حدواسط بدست آمده)، آب و ايزوپروپانل با هم مخلوط شده و محلول دي¬سولفيت سديم كم¬كم تحت شرايط معين دمايي و زماني و نسبت مولي مشخص به آن اضافه مي¬گردد. پيشرفت واكنش در مرحله دوم با اندازه¬گيري ميزان سولفيت باقيمانده رديابي مي¬گردد.

ترشيوبوتيل پراكسي2-اتيل هگزانوات يك پراكسيد آلي است كه جزء دسته پراكسي استرها طبقه بندي مي گردد. اين آغازگر پراكسيدي در واحدهاي پليمريزاسيون پلي اتيلن سبك استفاده مي شود. به طور كلي واكنش‌هاي بكار رفته براي سنتز پراكسي استرها از هيدروپراكسيدها شامل واكنش ترشيو بوتيل هيدروپراكسيد با كربوكسيليك اسيدها، كربوكسيليك اسيد هاليدها، كربوكسيليك انيدريدها و N- آسيل ايميدازول ها و آسيل هاليدهاست. از بين موارد مذكور واكنش هيدروپراكسيدها با آسيل هاليدها بدليل راندمان بالاي محصول در اين اختراع، انتخاب گرديد. سنتز اين پراكسي استر در دو مرحله انجام مي گردد: در مرحله اول از واكنش باز با هيدروپراكسيد نمك هيدروپراكسيد حاصل شده و در مرحله بعد از واكنش نمك هيدروپراكسيد تشكيل شده در مرحله اول با اسيد هاليدها، پراكسي استر نهايي حاصل مي گردد. مواد اوليه مصرفي در سنتز ترشيو بوتيل پراكسي 2-اتيل هگزانوات شامل ترشيوبوتيل هيدروپراكسيد، سود يا پتاس و 2-اتيل هگزانوئيل كلرايد مي باشد. راندمان نهايي محصول بدست آمده 95% است. درصد خلوص و ميزان اكسيژن فعال پراكسيد حاصله به ترتيب 97/9%و 7/42%مي باشد. دما، زمان، ترتيب افزايش مواد اوليه و زمان هم زدن و انجام واكنش از جمله فاكتورهاي مهمي هستند كه در اين اختراع مورد بررسي قرار گرفته اند.

در اين اختراع، دستگاهي براي اندازه گيري مقاومت پلي اتيلن در مقابل آب كلردار و مشاهده سرعت تخريب سطحي و كاهش پكيج آنتي اكسيدانت و افزودني هاي موجود در پلي اتيلن ساخته شده است. آب لوله كشي شهري به طور معمول حاوي مقادير اندكي (در حدود ppm ۱-۳) از كلر آزاد به عنوان ماده گندزدا است تا به حفظ سلامت آب كمك نمايد. اما حضور كلر به عنوان يك ماده اكسنده قوي حتي در مقادير اندك، مي تواند باعث مصرف آنتي اكسيدانت هاي موجود در پلي اتيلن شده و در طولاني مدت با تضعيف خواص آن منجر به شكست لوله شود. بنابراين، اندازه گيري مقاومت پلي اتيلن در مقابل آب كلردار و داشتن ضريب اطمينان بالا از اينكه طول عمر لوله حداقل ۵۰ سال خواهد بود، پيش از توليد انبوه لوله امري ضروري و اجتناب ناپذير است. دستگاه ساخته شده در اين اختراع، در واقع يك دستگاه در مقياس كوچك است كه مي تواند شرايط زمان سرويس دهي لوله هاي مورد استفاده در سيستم آبرساني شهري را در آزمايشگاه و بر روي نمونه هاي به شكل دمبل شبيه سازي كند. به اين ترتيب زمان انجام آزمون پير سازي به ميزان قابل توجهي كاهش مي يابد و از نتايج آن مي توان براي يافتن فرمولاسيون بهينه كه بيشترين ميزان مقاومت در مقابل آب كلر دار را دارد، استفاده كرد. اين دستگاه متشكل از يك مخزن براي نگهداري و گرم كردن آب كلردار است كه هولدر نگهداري نمونه هاي دمبلي شكل درون آن قرار گرفته است. به منظور ثابت نگهداشته شدن مشخصات آب شامل دما، pH، ORP وغلظت كلر، جريان آب به صورت پيوسته در حال چرخش و سيركوله شدن مي باشد و تمام اين پارامترها در هر بار چرخش آب اندازه گيري و كنترل مي شوند. اين دستگاه قابليت انجام عمليات پيرسازي شتاب يافته در دماها و غلظت هاي كلر مختلف و همچنين بر روي مواد ديگري همچون پلي اتيلن شبكه اي (PEX)، پلي بوتيلن (PB) و پلي پروپيلن (PP) را نيز دارا مي باشد.